به گزارش جوان آنلاین به نقل از تسنیم، روز برگزاری انتخابات ترکیه نزدیک شده و احزاب برای جذب آرای مردم، از تمام فرصت های ممکن استفاده می کنند. دو ائتلاف اصلی که در مصاف پیش رو با هم رقابت می کنند، عبارتند از:
ائتلاف جمهور به رهبری اردوغان و باغچلی (آکپارتی و م.ه.پ) و مشارکت سه حزب کوچک دیگر.
ائتلاف ملت به رهبری کمال کلیچدار اوغلو و مرال آکشنر (ج.ه.پ و حزب خوب) و همراهی 4 حزب دیگر.
حزب دموکراتیک خلق ها که به عنوان سومین حزب بزرگ پارلمان ترکیه شناخته می شود و از لحاظ فکری و سیاسی از نهادهای اقماری پ.ک.ک به شمار می آید، در هیچکدام از دو ائتلاف مزبور جای نگرفته بود، اما گفته می شد که این حزب، به طور ضمنی و غیرمستقیم از کلیچدار اوغلو حمایت می کند و عدم معرفی نامزد در انتخابات ریاست جمهوری، معنای تلویحی حمایت از مخالفین اردوغان را به ذهن متبادر می کند. اما حالا این حمایت علنی و قاطعانه شده است.
مواضع رسمی رهبر حزب دموکراتیک خلق ها نشان داد که شرایط در انتخابات پیش رو برای اردوغان و حزب حاکم دشوارتر خواهد شد.
ما چیزی نمی خواهیم، جز رفتن اردوغان!
پروفسور مدحت سنجار رهبر عرب تبار حزب دموکراتیک خلق ها، در مصاحبه با سوزجو (پر تیراژترین روزنامه ترکیه)، آشکارا اعلام کرده که حزب او، به کلیچدار اوغلو رای می دهد و در تمام استان ها، از هواداران حزب خود خواسته، با رای خود، اردوغان را از صحنه قدرت کنار بزنند و کاری کنند که کلیچدار اوغلو به قدرت برسد.
همچنان که گفته شد، حزب دموکراتیک خلق ها از نهادهای اقماری پ.ک.ک است و درست به همین خاطر، ائتلاف مخالفین اردوغان، حاضر نشد به طور رسمی با این حزب شریک شود. چرا که اردوغان به طور مداوم، آنان را به همدستی با تروریست ها متهم می کردند و 6 حزب ائتلاف ملت، به این نتیجه رسیدند که اگر بخواهند با ه.د.پ کار کنند، متهم به خیانت شده و حتی هواداران خود را نیز از دست می دهند.
ولی حالا مشخص شده که عدم حضور ه.د.پ در این ائتلاف، به نفع اردوغان نیست و نهایتِ خواسته کردهای تحت نفوذ پ.ک.ک، کنار زدن اردوغان و باغچلی است و چیز دیگری نمی خواهند.
اسماعیل سایماز روزنامه نگار مشهور سوزجو، از مدحت سنجار پرسیده است: بالاخره هر شراکتی، امتیاز و هزینه ای دارد. شما در قبال حمایت از کلیچدار اوغلو، از او چه خواهید گرفت؟ ایفای نقش در ساختار کابینه یا دیگر بخش های دولت؟ سنجار گفته است: «خیر. مطلقاً چنین درخواستی نداریم. چنین بحثی نمی کنیم و تنها انتظار ما از کلیچدار اوغلو، این است که بنیان تبعیض را برکَنَد و به سیاست تمامیت خواهانه کنونی دولت پایان دهد. رژیم تک نفره اردوغان باید کنار زده شود. انتظار اصلی مان این است که کمال بیگ، مسئولیت هموار کردن مسیر صلح را بر عهده بگیرد. ما معتقدیم که پیروزی او گامی برای هموار کردن راه برای دموکراسی و حاکمیت قانون خواهد بود. با این حال، ما انتظار نداریم که این وضعیت با یک دگرگونی ناگهانی و رادیکال تغییر کند».
سنجار در ادامه گفته است: «ما این انتخابات را حساس ترین انتخابات در تاریخ ترکیه می دانیم. ما دو هدف استراتژیک داریم. هدف اول پایان دادن به رژیم تک نفره است. هدف دوم تبدیل شدن به تأثیرگذارترین نیرو در تحول دموکراتیک ترکیه. اهداف ما با کلیچدار اوغلو برای پایان دادن به رژیم تک نفره، انطباق کامل دارد. به همین دلیل تصمیم گرفتیم از او حمایت کنیم. هدف ما این است که انتخابات را در دور اول به پایان برسانیم و کار را یکسره کنیم. نباید بگذاریم به دور دوم کشیده شود. این گام مهمی در مسیر تحول دموکراتیک در ترکیه خواهد بود. بنابراین، ما از همه دعوت می کنیم که با احساس مسئولیت دموکراتیک عمل کنند. رژیم کنونی، کشور را در گردباد فجایع فرو برده و آن را در همه عرصه ها به مرز سقوط رسانده است. برای خروج کشور از این تاریکی باید از رژیم تک نفره خلاص شد».
اردوغان و کردها
سابقه آشنایی و همکاری اردوغان با کردها، طولانی است. امینه اردوغان همسر او، از عرب تبارهایی است که در شهر کردنشین سیرت زندگی می کنند. اتفاقاً سخنرانی های آتشین اردوغان در سیرت، در دورانی که هنوز آکپارتی تاسیس نشده بود، کار دست او داد!
در آخرین دهه قرن بیستم و زمانی که اردوغان به عنوان یکی از شاگردان مورد اعتماد نجم الدین اربکان، برای رسیدن به پست شهرداری استانبول آماده می شد، ماموریت مهمی به او محول شد که ارتباطی با موضوع شهرداری نداشت.
اربکان از اردوغان خواسته بود، با بررسی همه جانبه وضعیت کردها و استان های شرق و جوب شرقی، یک گزارش سیاسی – اجتماعی مفصل تهیه کند و به او بگوید که برای حل معضل کردها، دقیقاً چه باید کرد. چنین شد که اردوغان به شکل عمیق با مسائل مرتبط با کردها آشنا شد و در دوران تاسیس حزب عدالت و توسعه نیز، از همراهی و مشورت چند تن از کردهای اسلامگرا برخوردار شد.
در دوران 21 ساله فعالیت حزب عدالت و توسعه، همواره چندین میلیون نفر از کردهای محافظه کار ترکیه، هوادار اردوغان بوده اند. اما کردهای هوادار پ.ک.ک، با اردوغان زاویه تندی دارند و می خواهند اثری از او بر صحنه سیاسی ترکیه، باقی نماند.
آیا چنین چیزی شدنی است؟ پاسخ مثبت است. چرا که در انتخابات سال 2019 میلادی همراهی کردهای هوادار پ.ک.ک و ه.د.پ با نامزدهای مخالف اردوغان، باعث شد 3 قلعه مهم استانبول، آنکارا و آدانا از دست اردوغان خارج شود. اتفاقاً این رویداد، زمینه ای فراهم آورده برای احتمال شکست در انتخابات پیش رو.
آیا باید اوجالان وارد صحنه شود؟
در انتخابات شهرداری ها در سال 2019 میلادی، اردوغان ناچار شد از عبدالله اوجالان رهبر زندانی پ.ک.ک کمک بگیرد. او یک جامعه شناش کُرد را برای ملاقات به جزیره ایمره آلی فرستاد. او در بازگشت از جزیره، در برابر دوربین شبکه های تلویزیونی، نامه ای از اوجالان را قرائت کرد که در آن، از کردها خواسته بود به نامزدهای مورد حمایت اردوغان رای دهند.
اما کار از کار گذشته بود و حتی این نامه نیز نتوانست مانع از پیروزی امام اوغلو و دیگران شود. به همین خاطر، صلاح الدین دمیرتاش رهبر زندانی ه.د.پ، اعلام کرده که چند روز پیش، یک فرستاده ویژه از سوی اردوغان به دیدار اوجالان رفته و باز هم از او خواسته نامه بنویسد. اوجالان گفته، این کار بیهوده و بی اثر است و لطفاً مرا معذور بدارید.
عبدالقادر سلوی روزنامه نگار مشهور روزنامه حریت که ارتباط مستقیم و شخصی با رئیس جمهور ترکیه دارد، ادعای دمیرتاش را رد کرد. سلوی اعلام کرده که ابراهیم کالن سخنگوی اردوغان، به شکلی قاطعانه ادعای دمیرتاش را تکذیب کرده و گفته که دولت اردوغان به هیچ وجه قصد ندارد با اوجالان گفتگو کند.
همه مسائل مربوط به تاثیر رای کردها در حالی مطرح شده که رقابت بین اردوغان و کلیچدار اوغلو با یک فاصله 5 درصدی به نفع کلیچدار اوغلو است و مخالفین اردوغان می خواهند با جذب رای کردها به طور کامل، از پیروزی خود مطمئن شوند. حال باید دید در انتخابات پیش رو، رای کردها به عنوان یک پارسنگ طلایی تا چه اندازه به داد مخالفین حزب حاکم خواهد رسید.
